bal

1.

is.

1. Arıların çiçək və meyvə şirəsindən hasil etdikləri qatı şirin maddə. Şan balı. – Bal tutan barmaq yalar. (Ata. sözü). <Piri kişi:> Ağca xanım, bu pətəyi sənin adına saxlayacağam, . . haçan könlün bal istədi, gələrsən, kəsib verərəm. S. S. A.. Bal arısı – bal hasil edən arı. Hərdənbir bal arılarının . . vızıltısı eşidilirdi. Ə. Vəl.. Ana balı – qoca arıların hasil etdikləri bal (beçə balına nisbətən rəngi tutqun olur). Beçə balı – cavan arıların hasil etdiyi bal. Qoca balı – bax ana balı. Şəhd balı – şandan çıxarılan mumsuz bal.

2. məc. Çox şirin, çox dadlı, çox ləzzətli şey haqqında. Armud deyil, baldır. Bal kimi (çox şirin).

◊ Ağzından bal tökülmək – çox şirin sözlər danışan adam haqqında.

2.

is. <fars.> klas. Qanad. Klassik ədəbiyyatda çox vaxt «balü pər», yaxud «pərü bal» şəklində işlənir – qol-qanad. Cida düşdüm o tuti ləhcədən, balü pərim sındı. S. Ə. Ş.. <Cəfərqulu xan:> Atamızın qoşunu tərk olub, balü pəri qırılandan sonra bir yerdə Ədil şaha əsir olmuşuq. Ə. H.. Döyüşdükcə qoca qartal; Qüvvət alır balü pəri. S. V.. O yazıq quşların balü pərini . . kəsmişdilər. M. R.. Balü pər vermək klas. – qanadlandırmaq, ruhlandırmaq. Öz asar və əşarı ilə onlar <ədib və şairlər> millətin cisminə şəfa, ruhinə səfa, fikrinə cila, əqlinə və mənəvi və ruhani qüvvələrinə balü pər verib, uca məqamə qaldırırlar. F. K..

3.

<fr.> Böyük rəqs gecəsi. Bir azdan sonra musiqi gurladı, zalın qapıları açıldı və bal başlandı. Puşkindən.

4.

is. <ər.> köhn. Ürək, qəlb, könül.

5.

is. <ər.> köhn.

1. Fikir, düşüncə.

2. Yaddaş, hafizə.

3. Xatirə.

6.

is. <ər.> köhn. Böyük ağır çəkili su məməlisi; balina.

7.

is. <fr.>

1. Çeşidli təbiət hadisələrinin (küləyin, zəlzələnin və s.) gücünün ölçü vahidi.

2. Təhsil müəssisələrində bilik, əxlaq, çalışma dərəcəsini bildirən qiymət və ya qəbul zamanı alınan qiymətlərin məcmusunu göstərən rəqəm.